Siarkowodór: co to jest i dlaczego jest szkodliwy?

Siarkowodór to gaz pochodzenia nieorganicznego. Powszechnie kojarzony z przykrym zapachem zgniłych jaj. Powstaje przez połączenie siarki i wodoru. W niewielkim stężeniu pozostaje neutralny dla zdrowia. Gdy jednak jesteśmy narażeni na wysokie stężenia tego gazu, zaczyna działać na nas toksycznie. Powstaje w przyrodzie (np. poprzez rozkładu organicznego i można spotkać go np. w gorących źródłach i wulkanach), jak i w organizmie człowieka, gdy siarczany podlegają konwersji bez użycia tlenu.

Czy siarkowodór jest szkodliwy dla zdrowia?

Siarkowodór możemy wyczuć w wodzie lub w powietrzu. Nawet niewielka ilość (od od 0,0007 do 0,2 mg/m³) tego gazu jest szybko identyfikowana jako nieprzyjemna.

Gdy stężenie siarkowodoru je większe niż 300 mg/m³, człowiek traci zdolność wyczuwania zapachu siarkowodoru ze względu na porażenie węchu. Gdy stężenie przekracza 6 mg, wówczas substancja ta staje się już niebezpieczna dla zdrowia człowieka.

Siarkowodór w naszym otoczeniu

Wyższe i groźne stężenia siarkowodoru znajdziemy w powietrzu w zakładach przemysłowych (hutnictwo, rafinerie, fabryki przetwarzające tworzywa sztuczne). W takich miejscach stosuje się specjalne filtry węglowe na siarkowodór, panują też wzmocnione zasady bezpieczeństwa. W naszym codziennym otoczeniu możemy zetknąć się z tym gazem w kanałach, w dołach kloacznych, a także w starych studniach. Gdy nieświadomie wystawimy się na intensywne działanie siarkowodoru, może dojść do zatrucia organizmu tym gazem.

Jak objawia się zatrucie siarkowodorem?

Początkowa faza zatrucia siarkowodorem objawia się pobudzeniem, które przechodzi płynnie w porażenie układu oddechowego, a w konsekwencji do zatrzymania akcji serca wskutek odcięcia tlenu. Gdy mamy do czynienia z dużą dawką siarkowodoru, porażenie następuje bardzo szybko. Nie jesteśmy w stanie się przed tym bronić, bo przy wysokich stężeniach szybko dochodzi do porażenia węchu, który w normalnych warunkach wydaje sygnał ostrzegawczy. Osoba z objawami zatrucia siarkowodorem powinna natychmiast znaleźć się pod specjalistyczną opieką lekarską (należy wezwać pogotowie).